چهارشنبه، فروردین ۱۷، ۱۳۹۰

تحليلي بر شروع دوباره جنگ مسلحانه توسط پژاك در هفته اخير

درچند روز اخير كه آزربايجان سرگرم برپايي تجمعات براي اعتراض به سياست هاي غلطي كه منجر به خشك شدن درياچه اورميه شده است ، بود ، گروهك تروريستي پژاك طي چندين عمليات در سنندج و مريوان تعدادي از نيروهاي نظامي و انتظامي و سربازان وظيفه را در اين شهر ها به قتل رساند. كشتن چند مامور راهنمايي و رانندگي كه اصولا نيروهاي رزمي نمي باشند و سربازان وظيفه اي كه در يك پاسگاه مرزي در منطقه اي دور افتاده روزهاي باقيمانده خدمتشان را مي شمارند تا به شهر و روستاي خود برگردند چه افتخاري مي تواند داشته باشد؟البته مدتي است كه تروريسم كرد از آزربايجان غربي به كردستان منتقل شده است كه خود حاوي برخي پيام ها مي باشد. مهمترين پيام اين انتقال ضعف گروههاي تروريست در آزربايجان به علت قدرت روز افزون حركت ملي و بيداري مردم آزربايجان در اثر تبليغات صحيح در جهت بيدار كردن روح وطن پروري اهالي مي باشد. 
تروريسم كرد  قبل از اين ، چنين عملياتي را به نام دفاع مسلحانه انجام مي داد . نوع و ماهيت حملات اخير نشان دهنده جنگ مسلحانه مي باشد نه دفاع مسلحانه ، زيرا گشت راهنمايي و رانندگي و يك پاسگاه با چهار سرباز وظيفه كرد چه ماهيت تهاجمي عليه خلق كرد مي تواند داشته باشد؟

يك عضو كرد احزاب كردي درسايت ايران گلوبال در اين رابطه چنين مي نويسد:
کشتن چهار سرباز وظیفه (کرد!) توسط پژاک به ما میگوید که همه سربازان وظیفه در ایران چه کرد و چه غیر کرد امکان و قابلیت کشته شدن را دارند چونکه دشمن ملت کرد و حقوق این ملت ستمدیده هستند. 
این حمله و حملات مشابه در چند ماه گذشته میخواهد بگوید که جنگ مسلحانه هنوز منش و گفتمان مسلط پژاک برای رسیدن به اهدافش است. 
کشتن چند سرباز وظیفه تنها پایگاه و جایگاه رژیم را در میان غیرکردها در ایران و حتی در سطح جهان بیشتر و بهتر خواهد کرد نه چیزی بیشتر. 
 کشتن چند سرباز وظیفه کرد در یک پایگاه احتمال گرایش و تمایل همکاری با دولت ايران را در میان خانواده‌های قربانیان بیشتر میکند که نمونه آن تا بحال در کردستان کم نبوده. 

اين گروه مسلحانه كه اكنون به همراه پ ك ك دوام و بقاء خود را تنها در ناامني و خونريزي مي بيند ضمن آنكه دشمني فاشيستي با ملت ترك آزربايجان و برادرانمان در تركيه دارند در عين حال به مصداق دوستي خاله خرسه دقيقاً بدترين دشمن ملت كرد نيز مي باشند. اين گروه هم اكنون يارگيري خود را از بين ناآگاه ترين و فقير ترين اقشار مردم كرد و بيشتر از ميان ارازل و اوباش و قاتلين و مجرمين فراري انجام مي دهد. تهديد و ترور كاركنان و كارمندان دادگستري نيز از روش هاي رايج اين گروه مي باشد. قاچاق مواد مخدر ، انسان و اسلحه و زور گيري و باج گيري از مردم عادي نيز از روش هاي كسب در آمد اين گروهك تروريستي است. براي مطالعه بيشتر و آشنايي هرچه تماتربا اين گروهك مي توانيد به سلسله مقالات اينجانب در سايت اورمو آزه ربايجانين قلبيدير با عنوان آن مولود شوم (پ.ك.ك و پژاك) مراجعه كنيد.