چهارشنبه، اردیبهشت ۲۲، ۱۳۸۹

آن مولود شوم- بخش سوم


آشنایی با گروهک تروریستی پژاک
آن مولود شوم
نگاهي به تاريخچه و پيدايش پ. ك. ك و پژاك


پس از جنگ خلیج ، عملیات موسوم به «چکش تعادل» که زیر نظر ایالات متحده برای کردها انجام گرفت پای  قدرتهای غربی و سازمان ملل را به معادله با کردها کشانده و مسئله به یکباره بین المللی شد و شکل گیری دولت خودمختار و تازه تاسیس شده کردها در شمال عراق، کردهای ترکیه ،ايران، سوریه و عراق را وارد معرکه کرد و بحث کردها به مرحله ای رسید که دیگر قابل چشم پوشی نبود، مگر به بهانه پذیرش خطر بی ثباتی  دائمی در خاورمیانه . جامعه کرد ایران را به گروههای سوران، کرمانج، گوران، اورامی، کلهر و لر تقسیم بندی می کنند و معتقدند در میان هر گروه منابع عشیره و خانوادگی مبنا قرار می گیرد و از اینرو آنها عامل اصلی شکست و ضعف در مبارزات در این بخش را عامل پراکندگی و تجزیه درونی و منافع فردی می دانند.
پژاک و چگونگی اعلام موجودیت:
پس از دستگیری و زندانی شدن عبدالله اوجالان تغییر استراتژی در این حزب روی داد و مبارزه سیاسی بصورت مشروط جایگزین مشی مسلحانه شد و نام پ.ک.ک. (حزب کارگران کردستان) در فروردین 1380 به کادک (کنگره آشتی و دموکراسی کردستان) تغییر یافت و با خط دهی مستقیم آلمان و فرانسه عبدالله اوجالان به عنوان رهبر افتخاری تعیین ، اما هدایت گروه را شورای رهبری عهده دار شدند که به دلیل اختلافات سلیقه، عقیده و سیاسی و وابستگی هرکدام از آنها به یکی از سازمانهای اطلاعاتی کشورهای اروپایی و امریکا در شیوه مبارزه و هدایت نیز اختلاف بوجود آمد و تفرقه ایجاد شده موجب سردرگمی آنها در نوارهای مرزی ایران ، ترکیه و عراق گردید که بعضی از آنها تسلیم ، برخی منفک از گروه و برخی هم به کشورهای اروپایی فراری شدند.

در کنگره هشتم به تاریخ 16/1/81 تصمیم گرفتندکه پ.ک.ک. جهت گسترش فعالیت خود شعبه و نمایندگی هایی را در هر یک از کشورهای ایران، ترکیه، سوریه و عراق تاسیس نماید و بر اساس اصول دموکراتیک فعالیت و اهداف گروه را دنبال نمایند. در ایران افراد پژاک در نقاطی از استان اذربایجان غربی و مناطق مرزی اقدام به شرارت ، اخاذی، قاچاق و تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی ایران نمودند که در سال 1382 این گروه منسجم تر شد و با هدایت  کنگره دموکراتیک کردستان فعالیتهای سیاسی، امنیتی و روانی خود را گسترش دادند تا اینکه در کنگره نهم یا کنگره دوم کادک 4/8/82 نام کادک به کنگره خلق کردستان(کهک) تغییر یافت و در راستای کاهش از مشکلات داخلی و همچنین برای رسیدن به هدف اصلی و نهایی خود که تشکیل کردستان بزرگ بود و لازمه آن نفوذ و گسترش هرچه بیشتر در 4 کردستان ترکیه ایران سوریه و عراق می باشد اقدام به تاسیس حزب هایی بظاهر مستقل برای هریک از کردستان ها نمودند که شاخه ایرانی آن به نام حزب حیات آزاد کردستان(پژاک) رسما تشکیل . عبدالرحمن حاجی احمدی از عناصر قبلی حزب منحله دمکرات و از اهالی روستای قره قصاب نقده که فعلا در آلمان به سر می برد، هدایت گروه را بر عهده گرفت و به دبیر کلی پژاک انتخاب شد . و در اولین کنگره پژاک (13 – 6/1/1383) حاجی احمدی رسما به سمت دبیر کلی انتخاب و در کنگره دوم ( 28 – 18/8/84) شورای رهبری پژاک انتخاب شدند. این گروهک بلافاصله با تعیین نشان و تدوین و تصویب و انتشار اساسنامه و همچنین با تشکیل شاخه های فرهنگی ، سیاسی و نظامی و تبلیغ گسترده در بین جوانان فعالیت خود را گسترش و بر تهدیدات خود افزود بطوریکه توانست در منطقه اثرگذار و حتی موجودیت سا یر گروه های کردی را تحت الشعاع قرار دهد.
مصوبات کنگره اول پژاک
:
- تغییر قانون اساسی در ایران
2- تشکیل سیستم فدرالی در ایران
3- از میان برداشتن حاکمیت دینی در ایران
4- اتحاد با نیروهای دموکراسی خواه
5- چاره یابی مسائل کردها در چارچوب تحولات دموکراتیک
6- بنیان نهادن جامعه ای آزاد و دموکراتیک با مشارکت تمامی خلق های ایران و به پیشاهنگی خلق کرد
7- تلاش در جهت آزادی تمام اقشار اجتماعی، گسترش اتحاد و پیوند دمکراتیکی با خلق کرد ساکن در دیگر بخش های کردستان.
8- ایجاد روابط آزادانه در میان خلق های ایران و همکاری با تمامی خلق ها و حرکت های آزادی طلبانه منطقه جهت رسیدن به فدراسیون دمکراتیک خاورمیانه
ایدئولوژی پژاک:
ایئولوژی حاکم بر پزاک همان ایئولوژی حزب پ.ک.ک. یعنی افکار و اندیشه های عبدالله اوجالان(آپوئیسم) است کما اینکه حاجی احمدی رئیس گروهک پژاک در پاسخ به سوال رادیو آمریکا در تاریخ 25 شهریور 1386 که می پرسند: چرا اوجالان رهبر شماست؟ می گوید : ما از اندیشه های اوجالان به عنوان ایئولوژی پیروی کرده و بر همین پایه آنرا به عنوان راه کار مبارزات خود قبول کرده ایم.
حزب پ.ک.ک. بر اساس ایدئولوژی مارکسیسم – لنینیسم پایه گذاری شده و اساسنامه خود را نیز بر مبنای آن تنظیم کرده بود اما بدنبال فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی حزب مذکور نیز به سوی لیبرالیسم گرایش پیدا کرده است و شرایط حاضر بر ( سوسیال- دموکراسی) تاکید دارد.
اما در هر صورت این گروه معتقد است سیر تحول تاریخی بر اساس نظریه مارکس صورت می گیرد و تحلیل مادی و طبقاتی از تاریخ جهان ارائه می دهد . این گروه در تحلیل ماتریالیستی از تاریخ معتقد است ایران منشاء و مبداء شروع نظام طبقاتی( برده داری) است و دین زرتشت تا قبل از ورود اسلام به ایران تقویت کننده فئودالیسم بوده است . بعد از آن این نقش به دین اسلام واگذار شد. لذا زرتشت و اسلام هردو نقش پشتیبان نظام طبقاتی در ایران را به عهده داشته اند. و همانطور که در قسمت آپوئیسم و مبانی معرفتی آمده است آنها در یک دید کلی دین بطور عام و اسلام بطور خاص را عامل عقب ماندگی و عدم تحول در مشرق زمین بویژه ایران و خاورمیانه می دانند که به منظور رسیدن به اهداف مطلوب نظام آپوئیستی باید تمام مظاهر دین و حاکمیت های مبتنی بر دین از عرصه فردی و اجتماعی حذف گردد. چنانچه ذکر شد پژاک در خصوص مسائل ملیت ، نژاد ، زن ، خانواده و ... معتقد به مبانی معرفتی آپوئیسم است که در فصل پیشین تبیین شده است و بطور کلی می توان نتیجه گرفت که مانیفست این تفکر نفی دین و اخلاق در روابط فردی و اجتماعی ، نفی نظام خانواده و بی بندوباری جنسی ، نفی سنتها و آداب حسنه اجتماعی و پان كرديسم فاشيستي می باشد.
اهداف و برنامه های پژاک:
1- انجام اقدامات فریبکارانه و عملیات روانی و پخش و رواج شایعات
 2- نفوذ تیم های کوچک به داخل كشوردر پوشش های مختلف
3- استفاده از مناطق بینابینی پایگاه ها و خط یگانها
4- تلاش برای برقراری ارتباط با کشورهای خارجی و بین المللی کردن مساله کردها
5- تبلیغات علیه مردم ترك و كردي جلوه دادن آزربايجان غربي (كردستان شرقي)
6- تلاش برای توده ای کردن مبارزات و رهبری و هدایت آن
7- ایجاد رعب و وحشت در میان افراد هوادار و ترور مخالفان
8- تلاش برای جلب و جذب حمایتهای مردمی و بهره برداری از آن در جهت ساختن کانونهای اعتراض و ایجاد اغتشاش و غیره.
9- قوی کردن سیستم ارتباطی خود با مردم از طریق رادیو، تلویزیون، انتشارات و نوشتن شعار و پخش اعلامیه و اینترنت.
10- سعی و تلاش برای برقراری ارتباط بیشتر با احزاب حاکم در عراق و جلب حمایت آمریکا
11-پیچیده کردن سیستم های تشکیلات داخلی و خارجی به نحوی که سیستم های امنيتي نتوانند در آن رخنه و آسیب برسانند.
12- پرهیز از درگیری مستقیم با نیروهای دولتی به منظور حفظ نیرو.
13 - تلاش برای ارتباط با سایر گروه های کردی مخالف

استراتژی پژاک:
1- بالابردن تعصبات كور كردي و تبليغات بر عليه آزربايجان
2- تلاش برای بین المللی کردن مسائل قومی کردها و فضاسازی بین المللی
3- مقایسه سه سوی  مرز ایران ترکیه و عراق و القای موفق الگوی شمال عراق.
4- راه اندازی و فعال کردن کمیته زنان
5-اقدام مسلحانه از قبیل:درگیری مین گذاری و ترور در آزربايجان غربي
6- تشکیل هسته های مخفی جوانان و دانشجویان
7- اعزام کادرهای سیاسی و تشکیلاتی مجرب به داخل کشور و ...
8- اعلام آمادگی به دانشجویان کرد  زبان جهت استخدام به سازمان به عنوان کارمند ستادی بعد از فارغ التحصیلی
9- وعده پژاک به مخاطبین خود جهت بکارگیری با حقوق مکفی در منطقه شمال عراق
حاجی احمدی رئیس گروهک تروریستی پژاک در تیرماه سال 1386 در مصاحبه با هفته نامه میدیا و همچنین در گفتگو با صدای آمریکا در تاریخ 25 شهریور سال جاری استراتژی جدید این گروهک را شکل گیری نظام کنفدرال بیان می کند.
 اقدامات پژاک و فعالیت های هسته های تشکیلاتی آن:
پس از اعلام موجودیت پژاک حضور تیم های تشکیلاتی این گروهک در مناطق مرزی ایران ، ترکیه و عراق گسترش یافت. در تحریم انتخابات مجلس هفتم در زمستان 82 و درخواست از مردم برای عدم همکاری با بسیج ، جزء اولین اقدامات پژاک در منطقه محسوب می شود. این گروهک از خلاء نبود سایر احزاب ضد انقلاب کردی در منطقه نهایت استفاده را برده و با تجاربی که در کار تشکیلاتی دارند در مدت کوتاه بیشترین حضور و فعالیت را در مناطق کردنشین داشته اند. یکی از مهمترین وظایف این تیم ها ارتباط با قشر جوان تحصیلکرده ( دختر و  پسر) و بر انگیختن احساسات ناسیونالیستی در آنها بوده است که از بین این جوانان جذب شده بخشی به همراه تیم ها به عراق رفته و بخش دیگری به عنوان هسته تشکیلاتی وظیفه فعالیت در سطح منطقه را به عهده دارد که به نمونه هایی از فعالیت این هسته ها اشاره می گردد:
1- گسترش شبکه هسته های تشکیلاتی و معرفی آنان به پژاک بصورت انحرافی( افراد واجد شرایط برای گذراندن آموزش های لازم فراخوانی می شوند. )
2- تبلیغ برای جذب جوانان به این گروه و معرفی آنان به شاخه نظامی پژاک( به عنوان گریلا)
3- شناسایی فرماندهان نظامی منطقه و تعقیب و مراقبت از آنان
4- شناسایی عوامل اطلاعاتی دولت و معرفی آنان به کادرهای پژاک
5- تلاش برای نفوذ در نیروهای مسلح ایران از طریق سربازان كرد.
6- شرکت در جلسات درون گروهی پژاک و ارائه نظرات ، انتقادات و پیشنهادات.
7- جابجایی و نقل و انتقال کادرها در سطح منطقه
8- اطلاع از خانه های تیمی مورد استفاده کادرهای پژاک در منطقه
9- تهیه فیلم و گزارش از ناآرامی ها و ارسال آن
10 – ارائه گزارش هفتگی یا ماهانه از وضعیت منطقه.