تک روی و خودخواهی های حزب پ. ک. ک و شیوه های عمل تند و ناصحیح آن باعث گردید حزب های کردی با سابقه فعالیت بیشتر با پ.ک.ک مقابله نمایند و این امر موجب بیداری حزب و تجدید نظر در شیوه های عمل خود گردید و جهت ایجاد جبهه واحد کردستان و ایجاد اتحاد با حزب های کردی با دیدگاهی باز به بررسی وضعیت پرداخت و به این نتیجه رسید که به تنهایی نمی تواند کاری از پیش ببرد و در شیوه جدید خود اقدامات ذیل را به عنوان شیوه های نوین سرلوحه کاری خود قرار داد :
1) سرنگونی دولت در استرتژی نوین مورد هدف نیست بلکه متحول ساختن دولت است .
2) تشکیل جبهه مشترک با تمام احزاب مخالف با هر اعتقادی که دارند .
3) قرار دادن امکانات در اختیار احزاب مبارز علیه دولت ترکیه حتی حزب الله
4) ارسال نامه به سران احزاب کردی در کشور های مختلف و دعوت به دیدار و گفتگو
5) تغییر شعار از کردستان متحد آزاد و مستقل به اتحاد آزاد و محوری دموکراتیک یعنی تبدیل جنگ به آشتی
6) تغییر نام ARGK(شاخه نظامی ) و ARNK(شاخه سیاسی ) که برای سرنگون ساختن دولت ترکیه تشکیل یافته بودند به ( نیروی مدافع خلق ) که جهت پیشبرد صلح وچاره یابی تشکیل یافته است .
لازم به ذکر است عثمان اوجالان که نسبت به برادرش عبدالله اوجالان فردی واقع بین و زرنگ تری است تندروی های برادرش را موفقیت آمیز نمی دانست و به همین علت سیاست سازش و نرمش را بدست گرفته تا نظر سازمانهای بین المللی را نسبت به حزب تغییر دهد و پ.ک.ک را از لیست سازمانهای تروریستی خارج نماید و استراتژی نوین حزب مبنی بر تغییر حکومت ترکیه و طرفداری از کردستان دموکراتیک زیر نظر دولت ترکیه و پرهیز از تلاش برای ایجاد دولتی مستقل و جدا و تلاش برای دموکراسی و اتحاد آزاد را سرلوحه کاری خود قرار داده است .
1- مقابله با مبارزه نظامی پ.ک.ک و سرکوب جدی آنها در برخی مراحل
2- تشکیل نیروی مخصوص برای مبارزه با تروریسم در آنکارا (اوزل حركات)
3- تشكيل نيروهاي محلي و گماردن نیروهای حفاظتی در منطقه بخصوص مناطق روستایی (كوي قورويوجولاري)
4- تجهیز روستائیان به خطوط مخابراتی جت کنترل ورود و خروج تروريست هاي پ.ک.ک
5- تلاش دولت برای تجدید پروتکل های امنیتی با کشورهای همسایه اعلام حالت فوق العاده در استان های جنوب و جنوب شرق ترکیه برای ایجاد ثبات فکری
6- طرح اسکان ترک ها در مناطق کردنشین کوچ دادن و تخلیه روستاهای مرزی آلوده
7- اقدام به وعده های اصلاح مسائل اقتصادی ، اجتماعی و...
8- تقویت و تجهیز پاسگاهها در مرز ایران و عراق به انواع سیستم های کامپیوتری و پیشرفته
9- ایجاد روابط سیاسی با حزب پارتی دموکرات کردستان عراق (طالبانی ها و بارزانی ها ) به منظور حمله به اهداف پ.ک.ک در مرز عراق
10- همکاری سازمان امنیتی ترکیه (میت) با سازمان های جاسوسی امریکا (سیا) و اسرائيل (موساد)
11- نفوذ نیرو های اطلاعاتی و امنیتی به گروههای اسلامی خصوصا حزب الله . تغییر قیافه دادن برای مبارزه با پ.ک.ک
12- اجرای طرح عفو عمومی جهت بازگشت و تسلیم عناصر ضعیف
13- استفاده «میت » از پناهندگان عراقی جهت ضربه زدن به عناصر پ.ک.ک
14- استفاده از عشایر و مسلح نمودن آنها در مقابله با پ.ک.ک
15- اجرای طرح های سیاسی و فرهنگی در منطقه کردنشین از جمله :
الف ) اعطای آزادی به بعضی از گروههای چپی که فعالیت نظامی مسلحانه ندارند.
ب) دایر نمودن برخی از مدارس در محدوده های مناطق کردنشین به زبان کردی و محلی
ج) اجرای برنامه های کردی از رادیو و تلویزیون کشور
د)آزادی گویش و پوشیدن لباس کردی
کشورهای حامی و تغذیه کننده پ.ک.ک
1- شوروی سابق اولین حزب پ.ک.ک : لازم به ذکر است که حزب پ.ک.ک از شیوه های سوسیالیستی –مارکسیستی پیروی می کرد و دیدگاهی همچون شوروی سابق دارد و شوروی برای ایجاد فشار به ترکیه و بلوک غرب در صدد ایجاد ناآرامی و گروههای مخالف در منطقه بوده است .
2- آلمان مهمترین کشور پشتیبانی کننده حزب پ.ک.ک و اساسی ترین حمایت کننده مالی آن از جمله : اقامت چهارصد هزار نفر از اکراد در آلمان ، تجهیز پ.ک.ک به موشک های ضد هوایی که به وسیله نفر حمل می شود و واگذاری بیش از دو هزار قبضه اسلح . قابل ذکر است که پس از قرار گرفتن پ.ک.ک در لیست تروریستها و اعلام جهانی آن ، المان در مقطعی علی الظاهر کلیه دفاتر و مراکز غیررسمی حزب را تعطیل و فعالیت های آن را غیر قانونی اعلام کرد که این مسئله بزرگترین ضربه ی مالی برای پ.ک.ک به حساب می آید .
3- فرانسه از حامیان اصلی حزب پ.ک.ک : عهده دار شدن ریاست جمعیت حمایت از کردهای داخل فرانسه توسط همسر فرانسوا میتران رئیس جمهور سابق فرانسه ، برگزاری اجلاس های متعدد از جمله اقدامات دولت فرانسه بوده که البته ظاهرا دولت فرانسه نیز بعدا محدودیت هایی برای اکراد تبعه فرانسه در نظر گرفته و اعمال می کرد .
4- سوریه از حامیان مهم پ.ک.ک : ایجاد رابطه صمیمی از سال 1980 ، در اختیار گذاشتن چندین پایگاه در مرزهای مشترک ، برگزاری کنفرانس های متعدد توسط پ.ک.ک در داخل سوریه، تجهیز شدن در داخل سوریه در بدترین شرایط حیاتی خود ، نرفتن حجاج به حج و قرار دادن هزینه حج در اختیار رهبر حزب پ.ک.ک توسط این کشور در زمانی که سوریه و ترکیه سر رودخانه فرات و مسائل ارضی اختلاف داشتند . حمایت های سوریه تا جایی بود که ترکیه ، امریکا و برخی کشورهای غربی رسما اعلام کردند در صورتی که عملیات تروریستی علیه توریستهای ترکیه صورت پذیرد دولت سوریه مستقیما مقصر است .
5- ارمنستان : حمایت از پ.ک.ک توسط این کشور بدلیل دشمنی دیرینه اش با ترکیه که مربوط بهادعای واهی قتل عام ارامنه توسط دولت این کشور می باشد است .
6- قبرس بخش يوناني نشين : حمایت این کشور جهت فشار آوردن به دولت ترکیه بر سر مسئله قبرس است .
7- امریکا : هرچند رسما و علنا از دولت آنکارا حمایت می کند و پ.ک.ک را گروه تروریستی اعلام می دارد و هرجند که پ.ک.ک هم امریکا را دشمن خود می داند و بعضا حمایت های امریکا را رد می کند اما امریکا معمولا بعنوان اهرم فشار از آنها حمایت می کند اخیرا حمایت آمریکا از این حزب تروریستی جهت فشار به ایران و ایجاد ناامنی در منطقه زیاد شده است .
8- کشورهای دیگری از جمله سوئد ، نروژ ، کانادا ، اسکاندیناوی و برخی دیگر از کشورهای مهاجر پذیر از حامیان پ.ک.ک می باشند .
9- ايران به طور جدي از جدايي طلبان پ. ك. ك حمايت مي كرد . اين حمايت سخت افزاري و لجستيكي كه شامل تداوي زخمي ها در بيمارستان هاي ايران تا تحويل سلاح و آموزش نيروها ميشد عمدتا به دو منظور زير انجام مي شد: 1)دولت ايران با استفاده از اين نيروها به كوبيدن احزاب كرد ايراني پرداخت به طوريكه اكنون در واقع اين نيروها در ضعيف ترين حالت ممكن به كردستان عراق پناهنده شده و امكان عرض اندام ندارند. 2) بدينوسيله نيروهاي اپوزوسيون ايراني توسط دولت تركيه از اين كشور دفع شدند و سپس مصالحه هاي امنيتي ايران و تركيه برقرار شد . اما بعد از جنگ اول آمريكا و عراق (جنگ نفت ) پ.ك.ك گروه ايراني پژاك را ايجاد و به درگيري با نيروهاي جمهوري اسلامي پرداخت به طوريكه اكنون پژاك كه شاخه ايراني حزب پ.ك.ك مي باشد به عنوان جدي ترين مشكل امنيتي ايران تبديل شده است. (چاه مكن بهر كسي اول خودت دوم كسي)
دستگیری عبدالله اوجالان و آخرین وضعیت پ.ک.ک
پس از آخرین هشدار ترکیه و فشار فراوان این کشور و برخی کشورهای غربی به سوریه ، در 6 اکتبر 1998 این کشور مجبور به اخراج اوجالان می شود . وی در 13 اکتبر به روسیه رفته و تقاضای پناهندگی می دهد که پذیرفته نمی شود . در 12 نوامبر همان سال اوجالان در فرودگاه رم ایتالیا دستگیر می شود و ترکیه درخواست تحویل او را به دولت این کشور می دهد ولی ایتالیا این درخواست را نمی پذیرد . اوجالان بعد از آزادی به یونان رفته و از آنجا به کشور آفریقایی کنیا عزیمت می کند و در سفارت یونان جا می گیرد که در 16 فوریه 1998 به هنگام خارج شدن از سفارت یونان در کنیا (نایروبی ) ربوده شده و به کشور ترکیه منتقل می شود .
پس از دستگیری اوجالان حزب پ.ک. ک دچار ضعف و سردرگمی شده و از مواضع قبلی عقب نشینی کرده و راضی به خلع سلاح شد و برخی عناصر حزب آماده تسلیم خود شدند ولی فشار دولت ترکیه و خصوصا افسران ارتش این کشور برای اعدام اوجالان باعث شد حزب مجددا مشی نظامی در پیش گیرد و ترکیه نیز برای سرکوب آنها فعال گردید و جهت فشار به این حزب به حمایت همسایگان همت گماشت و در این راستا احزاب کرد عراقی از جمله حزب اتحادیه میهن کردستان عراق عناصر پ.ک.ک را تا حدودی از سرزمین خود اخراج کرد. کمک های اطلاعاتی احزاب ترکمن شمال عراق به دولت ترکیه بسیار عالی بود و مدتی پس از دستگیری اوجالان برخی از رهبران حزب ، سیات های افراطی و جنگ طلبانه خود را کنارگذاشته و به صلح روی آوردند و این امر موجب اختلاف درون گروهی و انشعاب در حزب شد و عده ای نیز به عملیات چریکی و نظامی پایبند ماندند .
با تغییر سیاست افراطی در حزب و روی آوردن به صلح و اتحاد (منظور اتحاد و صلح با احزاب با سابقه تر كردي) ، پ.ک.ک توانست رابطه خود را با احزاب شمال عراق از جمله حزب دموکرات کردستان و اتحادیه میهنی کردستان عراق بهبود بخشد و درگیری های گذشته را فراموش نماید بطوریکه نیروهای پ.ک.ک در قندیل حدود 6 هزار نفر و در محور نزیک 8 هزار نفر تجمع و اسکان یافتند که بعد از حمله آمریکا به عراق و عدم تواق پ.ک.ک با آمریکا مبنی بر تحویل سلاح های خود مجبور به تخلیه مراکز خود شدند و در گروههای 40 و 50 نفری به شمال کردستان و احتمالا ارمنستان و ... کوچ نمودند . ادامه اشغالگری امریکا در عراق موجب تقویت نیافتن دولت عراق شد بطوریکه اخیرا رئیس جمهوری عراق اعلام نموده که توان اخراج پژاک از شاخه های پ.ک. ک از عراق را ندارد . به هر حال فعلا عناصر پ.ک.ک جای امن و مناسبی در ترکیه ، عراق ، سوریه و ایران برای ادامه فعالیت خود ندارند و در صورت زیاد شدن فشار و تضعیف آنها از سوی ترکیه و ایران احتمال تسلیم شدنشان وجود دارد .
