آذربايجان
اوستاد محمد حسين شهريار
کؤنلوم قوشو قاناد چالماز سنسيز بيرآن، آذربايجان،
خوش گونلريم گئتمير مودام خياليمدان، آذربايجان!
سندن اوزاق دوشسمده من، عشقين ايله ياشاييرام،
يارالانميش قلبيم کيمی، قلبی ويران آذربايجان!
بيستونی- اينقلابدا شيرين- وطن اوچون فرهاد،
کولونگ وورموش اؤز باشينا، زامان- زامان، آذربايجان!
وطن عشقی مکتبينده جان وئرمه يی اؤيرنميشيک،
اوستاديميز دئييب هئچ دير وطنسيز جان، آذربايجان!
يا رب! – نه دير، بير بو قدر اورکلری قان ائتميسن،
درد آلميسان، غم آلميسان سن ايراندان، آذربايجان!
ائولادلارين نه واختا ده ک ترک وطن اولاجاقدير؟
ال- اله وئر، عصيان ائله، اويان- اويان، آذربايجان!
بسدير فراق اودلاريندان کول الندی باشيميزا،
دور آياغا! يا آزاد اول، يا تامام يان، آذربايجان!
شهريارين اوريی ده سنين کی تک يارالی دير،
آزادليق دير منه ملحم، سنه درمان آذربايجان!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر